Wie maakt deze Jewels of all kind?
Noortje blijkt voor mijn buitenlandse vrienden een lastige naam. Sommigen noemen me dan ook Eleonor of Teadrip.
Teadrip Catcher was vroeger mijn naam op alle sociale media, in de tijd dat ik het internet op ging gebruikte niemand zijn eigen naam op de bulletin boards, de voorloper van social media. Ik gebruik deze naam nog steeds op Instagram. Eind februari 2018 gooide Facebook die naam op slot en op 2 maart 2018 kwam ik onder mijn 'eigen naam' weer terug.
Ik woon en werk in Bergen op Zoom, Nederland, maar je vindt me vaak over de hele wereld, reizend naar workshops.
Toen ik 4-6 jaar oud was begon ik met beeldhouwen en schilderen. Ik kwam graag bij Gussen Wie, kunstenaar en de broer van de buurvrouw die enkele straten verderop in het dorp woonde.
Ik wil een mooie wereld creëren. Ik kreeg mijn eerste camera toen ik 6 was, en ik fotografeer nog steeds graag. Door de camera heb ik geleerd om op een andere manier naar de wereld en alles erop en eraan te kijken.
Tienerjaren
Als tiener maakte ik al vaak verschillende dingen tijdens sommige lessen op de middelbare school (ja, ik herinner me nog de natuurkundeles waar ik mijn sculpturen afmaakte in plaats van...).
Ik ben niet naar de kunstacademie geweest. Mijn creatieve vaardigheden werden zeker gestimuleerd toen ik klein was. Mijn vader was fotograaf en bouwde ook alle kasten in huis. Hij leerde me hoe ik foto's moest maken (inclusief het ontwikkelen ervan) en hoe ik een schroevendraaier en boormachine moest gebruiken.
Ik zag mijn moeder naaien, breien, haken en borduren. Niemand heeft me echt geleerd hoe het moest, ik kopieerde gewoon hun vaardigheden. Dat is het enige kopiëren dat ik ooit heb gedaan 😉
Ik bezocht Gussen Wie wanneer ik maar kon. Zijn werk en leven waren mijn ware inspiratiebron. Het was hij die me leerde:
stop nooit met creëren
Karakters
Ik heb veel beren gemaakt, in alle maten, met allerlei materialen: echt teddybeermateriaal, vilt, leer, katoen dat ik heb bewerkt tot het eruit zag als hout. Ik breide sjaals en truien.
Daarnaast maakte ik karakterpoppen van aan de lucht drogende klei. De laatste uit die serie heb ik nooit op de "echte" manier afgemaakt. Jim eindigde als honkballer, getransformeerd met textielverharder. Ik heb zijn shirt gebreid, een broek en een muts voor hem gemaakt.
Textielverharder
Textielverharder? Er zijn een paar merken op de markt. Ik werk het liefst met Pretex© omdat er geen toevoegingen nodig zijn om het te gewenste resultaat te bereiken. Je weekt de stof in de textielverharder en vormt het rond een frame.
Je weet nooit precies hoe het eruit zal zien. Het hangt af van de stof en de droogtijd (zomer of winter maakt een groot verschil). Ik gebruik liever geen föhn. De droogtijd, op de natuurlijke manier, werkt het beste. Als ik denk dat het beeld klaar is om gebronsd te worden, gebruik ik verschillende soorten verf om de natuurlijke bronslook te krijgen.
Sieraden
Omdat mijn handen (en armen, kleren...) altijd vies waren van klei of verf, was het verklaarbaar dat ik niet zoveel sieraden droeg. Een vriendin vroeg me om bij haar een sieradencursus te volgen. Ik? Sieraden? Echt niet! Maar ze had te weinig mensen die haar les bijwoonden, dus ging ik... het begin van mijn sieradenlijn. Net als met mijn beren, karakters en alle andere dingen die ik heb gemaakt, kan ik gewoon niet twee keer hetzelfde maken. Daarom maak ik nog steeds graag OOAK (One Of A Kind) sieraden. Ik maak graag "andere" dingen. Ik gebruik allerlei soorten materiaal. Echte edelstenen, polymeerklei, zilver, zilverklei, maar ook speelgoed dat ik in sieraden transformeer.
